Biri bedensel ve zihinsel engelli üç çocuk annesi Elif Yılmaz, iki yıl önce eşinden boşandı. Yılmaz, aldığı engelli bakım aylığı ve üç ayda bir aldıkları engelli maaşıyla çocuklarına hem anne, hem de babalık yapıyor. Yunusemre ilçesindeki, 750 lira kirası olan iki oda, bir salon apartman dairesinde yaşayan Yılmaz, engelli oğlunun bakımı ve fizik tedavisi için her gün İzmir Dr. Behçet Uz Çocuk Hastanesi'ne götürmek zorunda olması nedeniyle bir işe girip, çalışamıyor. Yaşadığı tüm zorluklara rağmen Yılmaz, doğum sırasında oksijensiz kaldığı için konuşma, işitme, yürüme ve çiğneme yetisini kaybeden ve doktorların 'Yürümesi imkansız' dediği oğlunun 11 yıl sonra yürümeye başlamasının kendisini hayata daha sıkı bağladığını söyledi.
Kendisi de yüzde 50 görme engelli olan Yılmaz, umudumu hiç yitirmediğini belirtip, "Yılllardır, yürüyemeyen oğlumu bebek arababında doktor doktor dolaştırdım. Her gün trenle İzmir'e kadar gidip, oğlumun tedavisi için çaba sarfettim. Oğlumun tekrar yürüyebileceği konusunda kimse umutlu konuşmuyordu. Ancak, buna rağmen peşini bırakmadım. Önce, evin içinde küçük adımlarla yürütmeye çalıştım. Sonra dışarıya çıkarmaya başladım. Fizik tedaviye de sürekli götürdüm. Bizim mucizemiz 11 yıl sonra gerçekleşti ve oğlum yürüdü" dedi.
Oğluyla artık sokağa çıkıp dolaşabildiklerini anlatan Yılmaz, "İbrahim Enes'i şimdi de duyabilmesi için Ankara Hacettepe Üniversitesi Hastanesi'ne tedaviye götürüyorum. Duyabilmesi için de elimden ne geliyorsa yapacağım" dedi.
Oğlunun çiğneme yeteneğinin de gelişmediğine de dikkati çeken Yılmaz, "Onu bir kuş gibi besliyorum. Katı gıdalar ile beslenemediği için onun için sıvı gıdalar hazırlıyorum. Bazı yiyecekleri ise ezerek püre haline getirip, onun karnını doyuruyorum" diye konuştu.
Editör: TE Bilişim
