Mutluluk elimizde derdi rahmetli babam. O zaman ki çocuk aklımla her gece dua eder, dileklerimi diler avuçlarımı sımsıkı kapar öylece uykuya dalardım. Mutluluk avuçlarımın içinden kaçmasın hep benimle olsun diye…
Her sabah yüzümü yıkarken mutluluk sen benimsin derdim. Hayat seni hep mutlu etmiyor. Küçük şeylerden mutlu olmak, acılara karşı sabredebilmek öğretildi bana hatta hayat öğretti. Hayat öğretir. Ölümün ne demek olduğunu bilmeden anne ölümüyle öğretti önce bana acıyı, özlemi, hasreti… Ve her şeye rağmen ayakta olmayı.
Hayatta bile kalmayı düşünemezken ayakta duracak nedenler verdi bana. Anne oldum. Hayat bir yandan alırken bir yandan veriyor yeter ki sen farkında ol.
Hayatın kıvamı hep mutluluk değil, acıyla harmanlanınca tadı tuzu geliyor. Elindekilerin var olanların kıymetini öğretiyor sana.
Hayatın gerçeklerine sabredip, elindekilerle yetinmeyi öğrenirsen bir gün mutlaka mutluluk konuverir ellerine…
Yaşadıklarına, sahip olduklarına şükür etmek en büyük mutluluk.
Yıllar sonra zaman öğretiyor gerçekten mutluluğun elimizde olduğunu. Hayat zaten zor, mutsuzluk kolay, her şeye kafayı takar, suratsız mutsuz olur etrafını da mutsuz yaparsın. Oysa ki mutluluk bulaşıcı sen gülersen, hayat sana güler, etrafa yaydığın pozitif enerjide çevrene yayılır.
Her şeyin bir zamanı var bu hayatta bir kere bunu unutmadan yaşarsak mutlu oluruz. Yanlış kararlar, yanlış kişiler ve buna benzer bir sürü terslik, karşımıza çıkan her şey hayatın bir mesajı mesajları iyi okuyanlarda hayatın şifresini çözüyor.
Hayat bizim ve bu hayatı nasıl yaşamak istiyorsak öyle yaşayacağız. Kendi içinde mutluysan mutluluk elinde işte…
Bugünün sözü;
İster kral, ister köylü olsun, Dünyadaki en mutlu insan evinde mutlu olan insandır. Goethe
Sevgiyle kalın …
