Ama öyle ama böyle hayatın içinde bir şekilde yer almaya çalışırken, günlük tempoya hareket getiren olaylar bizleri 'Şöyle bir silkelenin, kendinize gelin, nefes alın' dercesine hareketlendiriyor. Geçtiğimiz hafta boyunca kutlanan 479. Uluslararası Manisa Mesir Macunu Festivali gibi. Pazar günü yapılan Mesir Macunu saçım töreniyle son bulan festival; konserleri, gösterileri ve fuarıyla bir hafta şehre hareket getirirken, Manisalılar'ı da sokağa döktü. Son günü yani saçım töreninin yapıldığı pazar gününü bir tarafa ayırıyorum, o günkü kalabalığa zaten alışkınız, çevre illerden de bircok insan ilimize akın ediyor çünkü. Ama diğer günlerde de caddeler, sokaklar, doldu taştı. Ki, fuarın ve çeşitli programların şehrin ana merkezinden uzak, birden fazla noktalarda yapılmasına rağmen. Burada en çok dikkatimi çeken, annelerinin ellerinden sürüklediği veya çocuk arabasında oturmaktan sıkılmış çocukların isyanı oldu. Kimbilir kaç saattir dışarıdaydılar da çocukları bile gezmekten bıkar duruma düşürdüler. O ağlayan çocukları gördükçe pes dedim. Pes ki ne pes, biraz ayarınız olsun anneler.
Program hemen her sene aynı, bir değişiklik yok. Yabancı ülkelerin dans topluluklarının gösterileri, konserler, yemek yarışması, kortej yürüyüşü ve programın en çok ilgi gören final kısmı olan Mesir Macunu saçım töreni. Her yıl kalabalık, her yıl ilgi çekiyor. Daha uzun uzun yıllar devam etsin inşallah diyorum.
Konserleri de yabana atmamak lazım. Bu yıl konuk sanatçılar Kibariye, Fettah Can ve Serkan Kaya oldu. Cumhuriyet Meydanı doldu taştı. Kibariye'nin konserinde tüm Malta, alana taşındı çoluk-çocuk, kadın-erkek. Kibariye'de onları bağrına bastı diyebilirim, coştu coşturdu. Öyle ki, konser bitimi evlerine dönmek için yolları dolduran romanlar kendileri çalıp oynayarak eğlenceye devam ediyorlardı. Hayat onlara güzel aslında.
Konuk ülkelere gelince. Şehrin belli noktalarında hafta boyunca gösterileri oldu. Değişik ülkelerin kendilerine özgü danslarını izledik. Genelde güzeldi. Bir tek, Hindistan'ın acaba daha iyi olabilir miydi diye düşündüm. Emeğe saygı diyerek, kilometrelerce uzaktan ilimize gelerek festivalimize katılmaları yeter de artar.
479 yıllık geleneğe sahip çıkarak ilimize ayrı bir hava katmasına vesile olan Festival Komitesi'ni, yetkilileri, görev alan herkesi kutluyor, 480'inci festivale inşallah yine ve yeni güzelliklerle diyorum.
Bir özel teşekkür ve geçmiş olsun dileğim de başta, Manisa Büyükşehir Belediyesi Basın Merkezi ve Manisa Web TV çalışanları ile basın mensuplarına. Yerel seçimin yorgunluğunu tam olarak atamadan, Festival haftası boyunca dur-durak bilmeden haber servisi için gece-gündüz koşturdular. Teşekkürü ve biraz olsun nefes almayı sonuna kadar hakettiler.
Hayat keşke hep festival havasında geçse. Ama yine de güzellikleriyle yaşamak bizim elimizde. Yaşayın o zaman elinizden geldiğince sevgiyle, mutlulukla.
