2019’dan 2020 yılına geçişe az bir zaman kala dün Manisa’da çarşı pazar dolaştım. Çiçekçi Emre’ye uğradım. Kuyumcu Bayram Ali Baylan’a, rahmetli sevgili abim Halil Yurtseven’in döviz bürosuna, eski garajın karşısına Kasap Taner’e gittim. Yılbaşı öncesi son Perşembe pazarını iş adamı Aydın Benlişen ile dolaştım. Yeni yıl için sevdiklerine çiçek alacakların durumunu Manisa siyasetinin kalbinin attığı Çiçekçi Emre’ye “Alışveriş nasıl?” dedim. Bana Emre “Yeni yıl için hafta sonu hareketli olur. Orkide çiçeği için çok sipariş alıyorum.” dedi. Kuyumcu Bayram Ali Baylan’a uğradığımda dostumun kalbinden rahatsızlığını öğrendim. Kısa süre içinde anjiyo olacak. Kendisine nasihat çektim. “Vücudunu fazla kurcalatma” dedim. Bayram Ali ile dostluğum 40 yılın üzerinde. Yapmadığı iş kalmadı. Sonunda kuyumculukta karar kıldı. Oğlu ile birlikte Manisa’nın sayılı kuyumcuları arasında yer aldı. Bayram Ali’ye “İşler nasıl?” dedim. “Allaha çok şükür. İyi gidiyor. Bizim müşterimiz belli, güven üzerine geliyorlar” dedi.
Abdullah Yurtseven’in döviz borsasına girince eski günlerim canlandı. Babası Adalet Parti Milletvekilliği yapan Halil Yurtseven’le şimdiki döviz bürosu o zaman giyim üzerine mağazasıydı. Siyaset yaptığımız güzel günler gözlerimin üzerinden geçti. Güzel günlerdi. Nur içinde yat Halil Abi.
Perşembe pazarında fiyatlar her sınıf insanın alışverişten memnun kalacak kadar ucuzdu. Manavdan 2,5 kilo 10 liraya aldığım mandalina Perşembe pazarından 1 lira ile bir buçuk lira arasında satılıyordu. Muz 5 lira, portakal 2 lira civarındaydı. Bence her hafta Perşembe pazarını dolaşmam lazım. Eski garajın karşısında dostum Kasap Taner’e uğradık. Yılbaşı öncesi alışveriş sorduk “bugünlere de şükür” dedi. Aslında Manisa’yı dolaşırken ekonomist Hikmet Oray Yalçın da yanımda olacaktı olmadı. Vakti olursa bana 2020 yılında Türk ekonomisinde neler olabileceğini anlatacak.
